Osteopatia - zaufaj specjalistom

Zawód osteopaty nie odczekał się jeszcze w Polsce regulacji prawnych. Skąd więc będzie wiadomo, czy specjalista podający się za osteopatę będzie faktycznie osobą kompetentną, której możemy zaufać i powierzyć misję ratowania naszego zdrowia? Wykształcenie osteopaty zależy od ukończonej szkoły, w tym względzie zaś rynek edukacji nie jest jednolity co skutkuje różnymi poziomami wykształcenia. Tak naprawdę jedynym świadectwem kompetencji i wysokich kwalifikacji absolwentów szkół osteopatii będzie spełnienie wymagań EFO, czyli Europejskiej Federacji Osteopatów, będącą organizacją zawodową akredytowaną przy Parlamencie Europejskim. Kryteria te spełnia pierwsza polska szkoła osteopatii, czyli Polska Akademia Osteopatii Osteon.

 

Leczenie osteopatyczne to przede wszystkim:

• bezpieczeństwo i komfort
• precyzja i skuteczność
• delikatność działań
• użyteczność w stanach przed i pooperacyjnych
• zastosowanie w przypadkach przewlekłego i ostrego bólu
• terapia urazów sportowych
• skuteczne leczenie zaburzeń charakterystycznych dla ciąży
• wszechstronna i wielowymiarowa pomoc w schorzeniach niemowląt, dzieci, dorosłych i osób starszych

 

Osteopatia a najważniejszy okres w życiu kobiety

Problematyka ciąży jest nieustannie badana, a medycyna stale znajduje nowe rozwiązania jednak osteopatia dzięki swojemu charakterystycznemu całościowemu podejściu jest zarówno skuteczną metodą leczenia, jak i wartościowym wsparciem innych terapii. Do gabinetów osteopatycznych zgłaszają się Pacjentki by skorzystać z możliwości leczenia manualnego w obrębie układu moczowo-płciowego. Zadaniem osteopaty jest odnajdowanie ograniczeń ruchomości oraz przywracanie właściwego napięcia tkanek miękkich okolic podbrzusza i krocza, są one bowiem uznawane jako potencjalne źródło problemów chorobowych oraz konsekwencje blizn pooperacyjnych i stanów zapalnych. Do zaburzeń kwalifikowanych do leczenia osteopatycznego u kobiet w ciąży zalicza się między innymi

• bóle spojenia łonowego
• bóle po resekcji kości guzicznej (ogonowej)
• bóle kręgosłupa z promieniowaniem lub bez
• bóle kości ogonowej i okolicy krocza
• bóle powięziowo-więzadłowe okolicy dołu biodrowego – często związane z zapaleniem jajników
• dolegliwości bólowe związane z bliznami pooperacyjnymi
• bóle dna miednicy
• zespół cieśni nadgarstka
• nawracające stany zapalne dróg moczowych
• bóle w wyniku cięć przez powłoki brzuszne, rzutujące okolicę lędźwiową i okolice krocza, bolesność współżycia
• zaburzenia płodności o podłożu funkcjonalnym (po wcześniejszym wykluczeniu przyczyn ginekologicznych)
• wysiłkowe nietrzymanie moczu będące konsekwencją zaburzeń przepony dna miednicy i napięć powięziowo-więzadłowych

 

Szczególną uwagę zwraca się na przeponę dna miednicy, będącą płaszczyzną mięśniową warunkującą funkcje podporowe i nośne dla narządów miednicy mniejszej. Zaburzenia napięcia w obrębie przepony bywają przyczyną, albo efektem problemów:

• neurologicznych (zaburzenia czucia i napięcia mięśniowego),
• ginekologicznych (pooperacyjnych i po komplikacjach okołoporodowych)
• urologicznych (stany zapalne dróg moczowych, także nawracające),
• funkcjonalnych (wzmożone napięcie)
• pourazowych (złamania w obrębie miednicy, podwichnięcia kości guzicznej)
• emocjonalnych

 

Osteopatia a terapia najmłodszych

Nowo narodzone dzieci są narażone na szereg wypadków, które mogą skutkować dysfunkcjami w różnych obszarach ciała. Niektóre z nich wynikają z ułożenia w macicy (pośladkowe, poprzeczne), inne ze zbyt wczesnego obniżania się głowy dziecka w brzuchu matki. Inna kwestia dotyczy samego porodu – podczas przechodzenia przez kanał rodny noworodek jest poddany dużej kompresji ciała. Do kolejnych czynników utrudniających adaptację dziecka to zbyt szybkie odpłynięcie wód płodowych oraz zabiegi wywoływania porodu. Konsultacja osteopatyczna może być również wskazana przy takich komplikacjach jak stosowanie ucisków na brzuch, długi i trudny poród oraz poród zakończony cesarskim cięciem.

Jeśli chodzi o problemy najmłodszych pacjentów pomoc osteopaty będzie skuteczna w przypadkach:

• asymetrii ułożeniowych
• kolek
• zaparć
• refluksów żołądkowo-przełykowych
• asymetrii tułowia
• zaburzeń ssania i przełykania
• kręczu szyi
• ograniczeń ruchomości kręgosłupa
• plagiocefalii (spłaszczenia główki)
• ograniczeń ruchomości stawów
• dysplazji stawu biodrowego
• zagrożenia nagłą śmiercią łóżeczkową
• uszkodzeń splotu ramiennego
• zapalenia ucha środkowego
• niedrożności kanalika łzowego
• nadpobudliwości, płaczliwości i częstych nocnych wybudzeń
• trudności ze snem
• przewlekłego zapalenia płuc i oskrzeli
• moczenia nocnego
• wad postawy
• astmy
• zablokowania rozwoju umiejętności chodzenia do 1,5 roku
• zablokowania umiejętności siadania do 10 miesiąca życia
• trudności w nauce

---